Ο Θανάσης Ευθυμιάδης, ο ηθοποιός που τα τελευταία χρόνια έχει επιλέξει να ζει μια πιο εναλλακτική ζωή, ανέβασε στο Instagram μια φωτογραφία από τον ποταμό Ζυγάκτη την οποία συνόδεψε με ένα κείμενο μέσα από το οποίο σχολιάζει το νόημα της ζωής.Σύμφωνα με τον ηθοποιό, τον οποίον έχουμε απολαύσει σε μεγάλες παραγωγές της τηλεόρασης και το κινηματογράφου, το πραγματικό νόημα της ζωής είναι να ζεις απλ…
Ο Θανάσης Ευθυμιάδης, ο ηθοποιός που τα τελευταία χρόνια έχει επιλέξει να ζει μια πιο εναλλακτική ζωή, ανέβασε στο Instagram μια φωτογραφία από τον ποταμό Ζυγάκτη την οποία συνόδεψε με ένα κείμενο μέσα από το οποίο σχολιάζει το νόημα της ζωής.
Σύμφωνα με τον ηθοποιό, τον οποίον έχουμε απολαύσει σε μεγάλες παραγωγές της τηλεόρασης και το κινηματογράφου, το πραγματικό νόημα της ζωής είναι να ζεις απλά, με αυτά που έχεις, γιατί κάποιοι δεν έχουν ούτε τα βασικά:
“Όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες που ζούμε στην εποχή μας, δεν παύω ποτέ να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι από τη στιγμή που έχω κάπου να κοιμηθώ, έχω κάποια τρόφιμα – καθαρό νερό και έστω ελάχιστα χρήματα στην τσέπη, ανήκω στο τυχερό 25% των ανθρώπων του πλανήτη, γιατί το υπόλοιπο 75% δεν έχει αυτές τις δυνατότητες. Ο ένας στους τέσσερις κατοίκους της γης δεν έχει πρόσβαση ούτε καν σε καθαρό νερό“.
Ολόκληρη η ανάρτησή του:
«Τα μαθήματα της ζωής δεν τελειώνουν ποτέ. Εύκολα ή δύσκολα, με γέλια ή με δάκρυα, ανεβάζοντας μας στον ηλιόλουστο αφρό της θάλασσας και ξαναβουτώντας μας μέσα μέχρι τον σκοτεινό βυθό, τα μαθήματα αυτά μπορούν να μας φέρουν πιο κοντά στο να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.
Αυτό θα είναι το βασικό θέμα που θα “πέσει στις εξετάσεις”, όταν θα τελειώσουμε από το σχολείο της ζωής και θα θέλουμε να περάσουμε στο επόμενο επίπεδο τής ύπαρξής μας: Γνωρίσαμε τον εαυτό μας κατά τη διάρκεια των “σπουδών” μας στο γήινο πανεπιστήμιο τής ζωής ή αρκεστήκαμε στη γνώμη που είχαν οι άλλοι για μας; Συνειδητοποιήσαμε πόσο πολύτιμο είναι το δώρο της ζωής ή το σπαταλήσαμε σε αυταπάτες και φόβους; Αξιοποιήσαμε τις αληθινές θεϊκές μας δυνατότητες ή δεν πιστέψαμε ποτέ σε αυτές;
Τολμήσαμε όλα όσα θέλαμε ή μείναμε στο βόλεμα τής απλής επιβίωσης; Χαρήκαμε ή γκρινιάζαμε μια ζωή; Όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες που ζούμε στην εποχή μας, δεν παύω ποτέ να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι από τη στιγμή που έχω κάπου να κοιμηθώ, έχω κάποια τρόφιμα – καθαρό νερό και έστω ελάχιστα χρήματα στην τσέπη, ανήκω στο τυχερό 25% των ανθρώπων του πλανήτη, γιατί το υπόλοιπο 75% δεν έχει αυτές τις δυνατότητες. Ο ένας στους τέσσερις κατοίκους της γης δεν έχει πρόσβαση ούτε καν σε καθαρό νερό. Ας μην μιλήσω για τους αθώους αμάχους που σκοτώνονται στην τρέλα του πολέμου. Ευγνώμων που ξαναβρέθηκα στο χωριό μου για λίγες μέρες, μόνος.
Πολύ ωραίες ιδέες μού γεννήθηκαν (ή μου στάλθηκαν από τους προγόνους μου) και σύντομα θα σας έχω νέα. Ίσως έφτασε η ώρα να τα λέμε από κοντά…».